In april precies tien jaar geleden schafte Zuid-Afrika de apartheid af en koos ze voor een toekomst van gelijkheid en zonder racisme. Genoeg reden om een verjaardagsfeest te geven voor het land in het zuidelijkste puntje van Afrika , en om de speciale rol die cultuur hierbij speelde voor het voetlicht te brengen. Het bewerkstelligen van veranderingen was immers een taak die de Zuid-Afrikaanse kunstwereld al voor ogen had lang voordat Nelson Mandela vrijgelaten werd, zoals Andries Oliphant, de "vader" van het eerste culturele beleid waarin ruimte was voor alle bevolkingsgroepen, in deze special betoogt. Nederland trachtte de culturele infrastructuur van het "nieuwe" Zuid-Afrika te ondersteunen, en zette veel samenwerkingsverbanden op in de afgelopen tien jaar, legt Margriet Leemhuis, de cultureel attaché van de Nederlandse Ambassade in Pretoria, uit. De vier organisaties waarmee de Nederlandse ambassade samenwerkt - The Dance Factory, het Market Theatre Laboratory, The Bag Factory en de Film Resource Unit - laten zien dat "het vergroten van zelfvertrouwen" , 'zaken onder de aandacht brengen' en 'het veranderen van zienswijzen' nog steeds de deviezen zijn in een kunstwereld die een nieuwe rol voor zichzelf heeft gevonden in het postapartheid tijdperk.

Decennialang heeft kunst in Zuid-Afrika een belangrijke rol gespeeld in de strijd voor vrijheid en democratische verandering. Maatschappelijke kwesties vonden uitdrukking in schilderijen, muziek en andere kunstvormen. >>>

Met als doel een bijdrage te leveren aan een omgeving waarin de kunsten tot bloei kunnen komen, heeft de Nederlandse regering in 1996 een cultuur- en ontwikkelingsprogramma voor Zuid-Afrika opgezet. Het lokale cultuurfonds, dat een budget heeft van in totaal € 500.000 per jaar, is bijna uniek. >>>